دو روزه که مدام سردرد دارم، البته این یه ماه اخیر همیشه همراهم بوده. اما این دو روز واقعا عذاب آور شده. میدونم نه میگرنه نه شماره چشم‏هام تغییر کرده... این درد از یک جای دیگه‏س.

گاهی اوقات با خودم میگم باید جور دیگه به زندگی نگاه کرد،باید مقاوم بود ، باید شاکر بود و قانع!  اما دیگه نمی‏تونم. وقتی وقتی دنیا خارج از تو می‌چرخه و برای نوع چرخیدنش هیچ اجازه و اظهار نظری از تو لازم نداره.. باید چیکارکرد؟ من از اون خدایی شاکی‏ام که خواسته همیشه یک پای بسط ما لنگ باشه. اونی که زورش به یه بچه سه ساله رسیده...نمی‏دونم...خیلی حرف دارم.. 

 * باید تحمل کرد 

 ما همیشه‌ی خدا یک خوابِ خوشِ دلنشین کم داریم 

 مثل دریا که همیشه خوابش آشفته است  

ما به هر چه که باید، مجبوریم !

 یا هرچه که بی‌چراغ ...